#abasia atactica

w moim barbarzyńskim języku
kwiaty nazywają się kwiaty
i o powietrzu mówię powietrze
i stąpając po kostkach bruku
obcasami wystukuję
bruk bruk bruk
i mówię kamień tak miękko
jak gdyby kamień był aksamitem
i wtulam twarz w twoją szyję
jak gdyby rosło tam ciepłe futro kota
(...)

#august

Człowiek przeżywa wszystko po raz pierwszy i bez przygotowania. To tak, jakby aktor grał przedstawienie bez żadnej próby. Cóż może być warte życie, jeśli pierwsza próba już jest życiem ostatecznym? Dlatego życie zawsze przypomina szkic. Ale nawet szkic nie jest właściwym określeniem, bo szkic to zawsze zarys czegoś, przygotowanie do obrazu, gdy tymczasem szkic, jakim jest nasze życie, to szkic bez obrazu, szkic do czegoś, czego nie będzie.

#charles

widzę cię jak drobniutkimi niebieskimi dłońmi

pijesz z ulicznej studzienki, nie , twoje dłonie nie są drobniutkie

są małe, a studzienka jest we Francji

skąd napisałaś do mnie ten ostatni list, ja

odpowiedziałem i nie miałem już nigdy od ciebie wiadomości.

pisywałaś szalone wiersze o

ANIOŁACH I BOGU, całe wersalikami, znałaś

sławnych artystów, większość z nich

była twoimi kochankami, odpisałem ci : w porządku,

ciągnij to wkraczaj w ich życie, nie jestem zazdrosny

bo nigdy się nie spotkaliśmy, raz byliśmy blisko siebie w

Nowym Orleanie, dzieliło nas kilka domów, ale nigdy nie spotkaliśmy się,

nigdy

nie dotknęli, chodziłaś więc ze sławnymi i pisałaś

o sławnych i oczywiście odkryłaś

że sławnym zależy na

sławie, a nie na ślicznej młodej dziewczynie, która poszła z nimi

do łóżka, która daje im to właśnie, a potem budzi się

rano i pisze samymi wersalikami wiesze o

ANIOŁACH i BOGU, wiemy, że Bóg umarł, powiedziano

nam o tym, czytając ciebie nie byłem tego całkiem pewny.

może

to kwestia wersalików, byłaś jedną z najlepszych

poetek i powtarzałem wydawcom,

redaktorom: "drukujcie ją , drukujcie, jest szalona, ale ma w sobie

magię, w jej pasji nie ma kłamstwa". kochałem cię

jak mężczyzna kocha kobietę, której nigdy nie dotknął, z którą tylko

koresponduje i trzyma jej fotografie, kochałbym cię

bardziej, gdybym siedział kiedyś w jakimś pokoiku, robił sobie

skręta i słuchał jak sikasz w łazience,

ale nic takiego się nie stało. twoje listy były coraz smutniejsze.

kochankowie cię zdradzali. dziecino- odpisałem-kochankowie

zawsze zdradzają. to cię nie pocieszyło. napisałaś

że masz taką ławkę płaczu, ta ławka jest koło mostu, a

most łączy brzegi rzeki, co wieczór siadasz na ławce

i płaczesz przez kochanków, którzy cię zranili i zapomnieli, odpisałem,

ale nigdy już nie dostałem

od ciebie wiadomości. pewien przyjaciel napisał mi o twoim samobójstwie

3 albo 4 miesiące po nim. gdybym cię spotkał

pewnie bym cię skrzywdził albo ty byś skrzywdziła

mnie. tak byłoby najlepiej.

/milość to piekielny pies, charles bukowski/